Akbabalar 4 Kilometre Öteden Ceylanın Sağ Mı Ölü Mü Olduklarını Anlayabilirler..
Akbaba iri, leş yiyen kuşların ortak adıdır. Akbabaların başları çıplak, kursakları büyüktür. Yürümeye ve leşleri tutup kaldırmaya uyum sağlamış olan ayakları iri ama güçsüz, tırnaklarıysa yassıdır. Gagaları genellikle etli ve deriyi koparabilecek kadar güçlü ve kalındır. Görme duyusu bütün türlerde, duyma duyusu ise hindi akbabası’nda gelişmiştir. Öyle ki, 4 km uzaktan bir canlının ölüolup olmadığını anlayabilirler.
Akbabalar uzun ve geniş kanatları üstünde zarif bir biçiminde dönerek saatlerce havada kalabilirler. Akbabaların, kuşların içinde en fazla yükseğe çıkanlar olduğu söylenmektedir. Güçlü vücutları değişen hava basıncına kolaylıkla karşı koyar. İçlerinden biri ölü ya da can çekişen bir hayvan bulduğunda öbürleri de kilometrelerce uzaktan uçarak gelir.
Besini paylaşırken gövdesi daha büyük ve gagası daha güçlü olana öncelik tanıyan topluluk düzenine sıkı sıkıya bağlı kalırlar. Akbabalar genellikle kümeler hâlinde tünedikleri ve yuva yaptıkları sarp kayaların ve yüksek ağaçların tepesinde ya da yerde yaşayabilirler. Dişisi bir ya da iki yumurta yumurtlar ve 7-8 hafta boyu kuluçkaya yatar.
