İslamiyet öncesi Türk Devletleri‘nde Hükümdar’a, Devleti yönetme yetkisinin Tanrı tarafından verildiğine inanılmıştır. Bu anlayışa ”Kut anlayışı” denilmektedir.
Kut anlayışı sayesinde Hükümdar mutlak otoritesini artırmıştır.
Kut anlayışında;bu yetkinin babadan oğula kan bağı ile geçtiği kabul edilmiş,bu düşünce de taht kavgaları’na ve bölünmelere yol açmıştır.
İslam öncesi Türk Devleti’nde ”Sosyal Devlet” anlayışının olduğu görülmektedir.Bu durumu Hükündarın görevleri’nden anlıyoruz.
Hükümdarın Başlıca Görevleri Şunlardı:
1-) Orduyu komuta etmek
2-) Adaleti sağlamak
3-) Huzur ve refahı sağlamak
4-) Töreyi uygulamak
5-) Toy düzenlemek
6-) Ağır suçluları cezalandırmak