İslamiyet Öncesi Türk Devletlerinde Toplumsal Yapı (Kün/Halk)

0
855

Eski Türkler de Halk (Kün); Oguş (Aile); Urug (Soy); Bod (Boy); Budun (Millet) adı verilen toplumsal bölümlerden oluşuyordu.

Çekirdek aile tipinin ve Ataerkil toplumun ön planda olduğu Türk toplumunda Monogami (Tek eşlilik) söz konusudur.

Ayrıca kadın, sosyal yaşamda erkeğin yanında yer alabilmiştir. Bu durum kadına verilen değeri göstermektedir.

İslamiyet öncesi Türk Devletleri’nde sınıfsal ayrılıklar oluşmamıştır. Bunun başlıca nedenleri; göçebe yaşam tarzı, ortakmülkiyet anlayışı ve toprakların devlet malı sayılmasıdır. Böylece toplumda ”soylular sınıfı” ortaya çıkmamıştır.

Eski Türklerde genellikle göçebe (konargöçer) yaşam tarzı söz konusudur. Bölgede yaşayan halk ”yurt” adı verilen çadırlar da yaşamışlardır.

Bu yaşam tarzına bağlı olarak toplumlarda yaylak-kışlak kültürü görülmektedir.

Göçebe Yaşam Tarzının Özellikleri:

• Temel sebebi olumsuz iklim koşullarıdır.

• Tarım gelişmemiş, hayvancılık ve ticaret temel geçim kaynakları olmuştur.

• Özel mülkiyet yoktur. Bu yüzden sınıf farklılığı söz konusu değildir.

• Savaşçılık özelliğinin gelişmesine etki yapmıştır (Mücadeleci ruh)

• Mimari gelişmemiş, taşınabilir sanat ve çadır kültürü gelişmiştir.

• Konargöçerliğin bir sonucu olarak uzun süreli hapis uygulanmamıştır.

• Yazılı kültür pek gelişmemiştir.

• Teşkilatçılık ve örgüt kültürü gelişmiştir.

• Türk tarihinin bir bütün olarak incelenmesini zorlaştırmıştır.

İlk Türk Devletleri‘nde dini ve milli kutlamalara (şölenlere) herkes katılırdı. Toy adı da verilen bu şölenler de kurbanlar kesilir, at yarışları düzenlenir ve dans edilirdi.