Gönüllü annemiz Esin‘le Şopengazi köpeklerimize gittiğimiz gün Gülçe, Işın ve arkadaşları da ziyarete geldi çocukları, özlemişler birbirlerini hasret giderdiler…
Gülçe ablaları ile az değil bir yıldır görüşemiyorlardı…
Gülçe ablaları, Şopengazi kurulduğu zamandan gönüllüsüdür…
Diyorum ya; Şopengazi çocukları yine şanslı sevenleri, sevdikleri geliyor ziyaretlerine, başları okşanıyor, şımartılıyorlar…
Hiç ziyaretçisi olmayan, başları okşanamayan bakımevleri‘ni düşünerek içim burkulur…
Keşke sevenlerini görüncence kuyruk sallayıp, şımarıkça üzerlerine atlayabilselerdi, düşünüp düşünüp içim acır durur…
Nebiha Deprem
Şopengazi Bakımevi Kurucu ve Yöneticisi
